Plant van de Maand - oktober 2014

Duizendknoop, Adderwortel, Perzikkruid … allemaal volksnamen die tot de verbeelding spreken. Vroeger vielen Persicaria's onder het geslacht Polygonum, maar tegenwoordig maken ze dus zelf een geslacht uit. En dat is terecht. Terwijl de Polygonums echte woekeraars zijn, gedragen Persicaria's zich stukken beter in de tuin.

Typerend voor de Persicaria's (en andere duizendknooprelaties) zijn de stengelomvattende, vliezige steunblaadjes die vergroeid zijn tot een tuitje, waarin zich regenwater verzamelt. De bloemhoofdjes zijn in schijnaren gerangschikt en komen in de (na)zomer tot bloei.

Het kleurenpallet van de Persicaria's verloopt van wit over lichtroze naar donkerroze, rood en zelfs paars.

De soorten die we het meest aantreffen in de tuin zijn P. affinis en P. amplexicaulis. De cultivar 'Kabouter' bijvoorbeeld is een goede bodembedekker die rijkelijk bloeit met roze aartjes. Minder bekend maar even verdienstelijk is de cultivar 'Darjeeling Red'. Zoals de naam doet vermoeden, bloeit deze plant rood.

De verwijzing naar Darjeeling is trouwens niet toevallig. Zowel P. affinis als P. amplexicaulis zijn van oorsprong uit het Himalaya-gebergte, met andere woorden perfect aangepast aan ons klimaat. En terwijl P. affinis echt wel gesteld is op een plaatsje in de zon, neemt P. amplexicaulis genoegen met halfschaduw, wat natuurlijk mooi meegenomen is.

P. amplexicaulis

De amplexicaulis-soort is verantwoordelijk voor het grootste aantal recente nieuwe cultivars. De betrachting is om dikkere bloemaren te bekomen en nieuwe kleurschakeringen. Jan Spruyt is hier zeker niet onverdienstelijk gebleven met zijn beschermde, eerder laagblijvende cultivars 'JS Caliente', 'JS Calor' en 'JS Delgado Macho'. Alle drie blinken ze uit door hun rijke bloei. 'JS Calor' kreeg een ISU-Award (ISU = Internationale Stauden Union) onder andere omdat elke stengel twee bloemhoofdjes draagt.

Ook een mooie donkerrode cultivar is 'Blackfield'. 'Fat Domino' is allesbehalve subtiel en doet zijn naam eer aan met dikke bloemaren en een bossige groei tot 150 cm hoog.

Het blad van P. amplexicaulis dekt goed de bodem af wat prima onkruidremmend werkt. Niet voor niets werd hij drie jaar geleden in Duitsland uitgeroepen tot vaste plant van het jaar, en kregen zij van Jan Spruyt het label "Macho" mee.

Alle amplexicaulis-cultivars zijn dankbare nazomerbloeiers. Door de groeiwijze zorgen ze voor een verticaal accent in uw borders. Maar ze komen toch het beste tot hun recht in grotere groepen. Het zijn tenslotte goed groeiende planten die, tenzij spaarzaam toegepast, in een kleine border riskeren te overheersen (de hogere soorten toch). Tot slot vermelden we nog de bronzen herfstverkleuring als toemaatje.

Minder bekende soorten

Maar het assortiment is ruimer dan dat. Er is nog P. bistorta, de perfecte onkruidonderdrukker die onder de halve meter blijft en al in juni roze begint te bloeien. P. campanulatum is geschikt voor vochtrijke bodems in halfschaduw. Zoals de soortnaam doet vermoeden zijn de elegante bloemetjes klokvormig. P. filiformis is dan weer een verrijking vanwege de mooie bladtekeningen. Bijzondere tekeningen heeft het blad van de cultivar 'Painter's Palette'.

P. vaccinifolium kruipt over de grond en wordt niet hoger dan 20 cm. De lichtroze bloei komt laat, wat een bonus is, en bovendien bewaren de uitgebloeide bloemen de hele winter door. Even laag blijft P. tenuicaulis, maar deze soort heeft geurende witte bloemhoofdjes.

P. polymorpha behoort tot de hogere soorten en verdraagt natte voeten. De cultivar 'Johanniswolke' kan als solitair dienst doen. Plaats hem strategisch zodat u kunt genieten van zijn parfum.

Zelfs voor diepere schaduw is er een Persicaria-soort: microcephala! De witte bloemetjes steken mooi af tegen het fraaie donkere blad.

Verzorging

Hoewel Persicaria's vlug tevreden zijn, gedijen ze het best van al op een bodem die in de zomer niet uitdroogt. Een neutrale tot kalkrijke grond is ideaal. Wees spaarzaam met het toedienen van bodemverrijkers.

Heeft uw Persicaria last van spint, dan staat hij waarschijnlijk te droog. Geef volop water, en sluit het vocht in met een mulching. Het zijn meestal de amplexicaulis-soorten die hieraan ten prooi vallen, al zeggen we - niet zonder fierhied - dat de selecties van Jan Spruyt er goed resistent tegen zijn.

Tips

• Op een bodem die veel zand bevat voegt u best regelmatig compost toe, ingewerkt en/of als mulchlaag.

• De bloemhoofdjes van P. bistorta en P. affinis drogen binnenshuis mooi uit en kleuren daarbij warm goudbruin.

• Plant Persicaria's in grote groepen als u de ruimte heeft. Op de juiste plaats geplant, vragen ze geen onderhoud. Ze onderdrukken onkruid, bieden een natuurlijke aanblik en bloeien nog mooi op de koop toe.

• Plant enkele hoge Persicaria's achteraan in uw border als verticaal accent.

Assortiment

Redenen te over dus voor een Persicaria in uw tuin. Benieuwd naar ons assortiment?