Geranium

Geraniaceae

De schuldige voor de naamsverwarring tussen Geranium en Pelargonium is de Zweed Linnaeus, nog wel juist diegene die het systeem voor de benaming van planten introduceerde! Het boek 'Tuingeraniums' van Trevor Bath en Joy Jones schrijft:

"In 1738 was al voorgesteld om pelargoniums en geraniums in verschillende groepen onder te brengen, maar om de een of andere reden ging Linnaeus hiermee niet akkoord en bracht ze samen onder het hoofdstuk 'Geranium'. Al gauw werd deze naam alleen nog gebruikt voor Pelargoniums, die steeds populairder werden nadat een aantal nieuwe soorten uit Zuid-Afrika werden geïntroduceerd en een hoofdrol gingen spelen in de bloemperken die eind negentiende, begin twintigste eeuw zo populair waren."

Het misverstand heeft de echte geraniums toch wel oneerlijke concurrentie bezorgd. Klanten stappen een tuincentrum binnen, vragen naar "een geranium" en krijgen steevast een pelargonium toegestopt … Google naar afbeeldingen van 'Geranium' en 90% van de foto's tonen pelargoniums ... En dat is jammer. Geraniums zijn immers dankbare tuinplanten, veelzijdig en duurzaam. Zoals wij zullen zien, is er voor vrijwel elke standplaats een geschikte Geranium-cultivar te verkrijgen. Deze harde werkers komen evengoed tot hun recht in grote groepen als in subtiele combinaties met andere planten.

 Zeg nooit meer 'Geranium' tegen een Pelargonium

Wij zouden geen artikel wijden aan deze planten als wij ze zelf niet de moeite waard vonden. En een kweker kan het weten nietwaar? Geraniums zijn de ideale partner voor de tuinier. Vanuit de basis groeien eerst de bladeren en vervolgens de bloemstelen omhoog. De decoratieve bladeren zijn meer of minder ingesneden, al naargelang de soort. Door hun plaatsing geven ze de plant het aanzien van een halve bol en daarmee zijn het uitstekende bodembedekkers. Sommige geraniums zijn zo compact en groeikrachtig dat onkruid nog nauwelijks kans maakt (cfr. Macho). Een aantal soorten houden die mooie bladeren ook in de winter.

Geranium x magnificum 'Rosemoor' in De Tuinen van Appeltern

L'as-tu vu, deze nieuwe geranium van Jan Spruyt?

Geranium 'JS Matu Vu' PBR 

De bloemstengel is gevorkt. Sommige soorten bloeien met slechts enkele bloemen tegelijkertijd per stengel, gedurende een redelijk lange bloeitijd. Andere soorten openen hun bloemen allemaal tegelijkertijd. Daardoor is hun bloeitijd korter. Soms volgt er nog een tweede bloei later op het jaar. Qua kleur zit je met Geranium goed voor wit, roze, lila, violet, blauw en paars en alle schakeringen daartussenin! Sommige soorten met geaderde bloemblaadjes. Denk maar aan G. 'Alan Mayes'. Andere met een donkere keel, zoals G. 'Ann Folkard'. G. 'Azure Rush' heeft dan juist weer een lichte keel. Bijna altijd zijn er vijf bloemblaadjes die elkaar overlappen. Er zit ook wel wat variatie in de vorm van de bloem. Wij gaan jullie hier niet vervelen met een technische beschrijving. De foto's in onze online catalogus maken de verschillen meteen duidelijk.

Eentje voor de rotstuin: G. cinereum

Verzorging

Geraniums nemen genoegen met elke gemiddelde tuingrond. De meeste hebben liefst een plekje in halfschaduw. Bij te veel schaduw echter zal de bloei teleurstellen. De halfschaduwminnende soorten willen ook nog wel volle zon trotseren maar niet op een droge zandgrond.

Andere Geranium-soorten willen dan weer absoluut graag een plaatsje in de zon. Dit zijn de cultivars 'Azure Rush', 'Blue Cloud', 'Blushing Turtle', 'Bob's Blunder', 'Brookside', 'Dragon Heart' PBR, 'Joy', 'JS Matu vu' PBR, 'Kahn'*, 'Nimbus', Orion', 'Philippe Vapelle'*, 'Rozanne' PBR, 'Sandrine', 'Sanne', 'Terre Franche'* en 'Tiny Monster'*. Ook alle cultivars van de Geranium-soorten cantabrigiense*, cinereum*, dalmaticum*, ibericum*, macrorrhizum*, maculatum, pratense, renardii*, riversleaianum*, sanguineum* en yesoense houden van een plek in volle zon.

Staat er een * bij de naam, dan kunnen ze - eenmaal ingeworteld - zelfs groeien op een droge plaats.

Terugknippen na de bloei is geen must. Sommige soorten liggen er na de bloei wat slordiger bij en dan kan deze ingreep soelaas brengen. Vaak volgt er nog een tweede bloei. Het is geen goed idee om na de herbloei nogmaals terug te knippen omdat dit de planten uitput.

Zoals gezegd zijn geraniums gemakkelijke tuinplanten die weinig eisen stellen. Soms kunnen geraniums die al een tijdje op dezelfde plaats staan wel baat hebben bij een kalkgift. Als u geraniums wilt planten aan de voet van een boom, of waar eerder struiken stonden, voeg dan beendermeel toe aan het plantgat, of goede tuincompost, of een bodemverbeterend substraat. Dit zal de wortelvorming ten goede komen. Laat de bloei vervolgens toch te wensen over, dan is in het volgende voorjaar een kaliumgift aangewezen. Geef nooit kalk tezamen met meststoffen, maar laat er minstens zes weken tussen.

G. macrorrhizum JS® 'Olympic Fire': bloeirijk en sterk

Tips en weetjes

• Onze inheemse Geranium sanguineum, de ooievaarsbek, mag er best wezen: de bladeren zijn diep ingesneden en in de herfst kleuren ze rood over bronskleurig en oranje tot goudgeel. De soort zaait zich rijkelijk uit. Sommige cultivars ook, dus terugknippen na de bloei is een goed idee. Ook G. phaeum en pratense zijn inheems.

• Combineer geraniums met bloembollen! 

• Na de bloei blijft het blad nog lang aanwezig. Schenk bij uw keuze dus ook aandacht aan de grote variatie in vorm, kleur en textuur van het loof.

• G. 'Brookside' heeft misschien wel de meest zuivere blauwe bloemen.

• G. nodosum en versicolor verdragen zelfs diepe schaduw.

• G. psilostemon is een van de grootste. Hij maakt zelfs impact tussen heesters. Het magentaroze van de bloemen steekt bijzonder mooi af tegen een struik met grijs of purper blad.

Geranium 'Patricia' heeft psilostemon-bloed in de aderen

Assortiment

Gebruik de filtermogelijkheden om een geranium te vinden die juist is voor die plek.